Choć ptaka szczęścia ku sobie nie znęcę
Mojego serca tęsknotą miłosną,
Choć mnie z rąk twoich bicze losu chłosną
I wiele ciężkich chwil przeżyję w męce;
Jeśli choć złudzeń utkały mi krosno,
Błogosławioneniech będą twe ręce
I niezabudki twych oczu dziewczęce,
O, ty mojego życia druga wiosno!
Błogosławiona ta chwila jedyna,
Kiedym cię ujrzał pierwszy raz i w matni
Tęsknoty duszą zacierpiałem całą!
Błogosławiona mej śmierci godzina,
Kiedy wspominać będę taz ostatni,
Że mi cię życie znać i kochać dało!
Staff Leopold
0 komentarze:
Prześlij komentarz